Κόντος, Κωνσταντίνος

(Άμφισσα 1834 – Αθήνα 1909). Φιλόλογος και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στην Αθήνα και αργότερα στην Ολλανδία, όπου συνδέθηκε με τον Ολλανδό ελληνιστή Καρλ Κόμπετ, έναν από τους κορυφαίους εκπροσώπους της γραμματικής κατεύθυνσης στην κλασική φιλολογία. Από το 1867 έως τον θάνατό του δίδαξε αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι φιλολογικές διορθώσεις του σε πολυάριθμα χωρία αρχαίων ελληνικών κειμένων μαρτυρούν την εξαιρετική κριτική του ικανότητα. Ωστόσο, είναι γνωστός κυρίως για την προσπάθειά του να απαλλάξει την προφορική γλώσσα από τα στοιχεία που ο ίδιος δεν θεωρούσε καθαρά. Τα κριτήριά του ήταν τόσο αυστηρά αττικιστικά ώστε ήταν καταφανές ότι αυτό που επεδίωκε ήταν η επιστροφή στην αρχαία αττική διάλεκτο. Το 1882 δημοσίευσε σε τόμο τις Γλωσσικές παρατηρήσεις, όπου αποθησαύρισε μέρος από τις σχετικές συζητήσεις και μονογραφίες του, έργο που παρακίνησε τον φιλόλογο Δημήτριο Βερναρδάκη, φυσιογνωμία περισσότερο μετριοπαθή στις γλωσσικές του απόψεις (αλλά και προσωπικό αντίπαλο του Κ.), να δημοσιεύσει τον Ψευδαττικισμού έλεγχον (1884).